Yeşil yılan, Yılanlar etçil ayaksız sürüngenler grubunda yer alan ve tehlikeli olabilecek hayvanlardır. Yılanlar pullular türündendir ve amniyot omurgalılardandır. Çoğu yılan türünün ataları olan kertenkelegillerden daha çok kafatası vardır. Bu özellikte yılanlara kendi kafalarından çok büyük hayvanları yutma özelliği verir. Yılanların uzunlamasına dar olan vücutlarında organların yerleşimi özellikle çift olanlarınki yan yana şeklindedir.
Çift organlardan bir tanesi diğerinin üstünde gibi durur ve çoğunun akciğeri bir tane işlevselliğe sahiptir. Yılanlar dünyanın neredeyse her yerinde yaşayabilen sürüngenlerdendir. Antartika ve çoğu ada dışında her yerde varlardır ve yaşama alanı bulabilmektedir. Yılanlar cins olarak dünyada ortalama bilinen sayı olarak dört yüz elli altıdır.
Yılanların bazı zehirleri insanlar için tehlikeli hatta öldürücü etkisi olan zehirler barındırırlar. Zehirsiz yılanların avlarını yakalama ve öldürme şekli yutarak gerçekleşir. Yılanlar hakkında bilgi sahibi olmayan hiç kimse yılanın zehirli mi zehirsiz mi olduğunu anlayamaz.
Yılanlar genel olarak üç metre ötelerindeki şeyleri göremezler. Koku alma işlemi için burunlarını değil dillerini kullanırlar. Uzun ve iki çatallı dillerini belli aralıklarla dışarı çıkararak havadaki kimyasal kokuları dilleri aracılığı ile belirlerler. Dil içeri çekildiğinde damak kısmında bulunan Jakobson organının yardımı ile duyu haline dönüşerek dışarıda etrafında bulunan kokuları algılarlar.
Yılanlar genel olarak dış kulak yapısına sahip olmadıkları için uzun bir zaman sağır olarak düşünülmüştür. Ancak çeneleri ile kulakları arasında kemik bağlantıları olduğundan sürünme işlemi esnasında gelen titreşimleri kolayca işitirler. İnsanlar gürültülü bir ayak sesi ile yürüdükleri zaman etraflarında asla yılan göremezler.
Yeşil yılanlar, genel olarak tropik bölgelerde yaşayan yılan türleri arasındadır. Dünyada bilinen yeşil yılanların zehirli olanının bile zehri öldürücü değildir. İçlerinde bilinen ve zehirli olan türü yeşil asma yılanıdır.
- Yeşil asma yılanı: Dış görüntüsü geometrik şekilli olan yeşil asma yılanın zehri vardır ancak çok da etkili değildir. Daha çok avlanma esnasında gövdesinin şişirerek gövdesindeki siyah beyaz desenini gösterir ve tehdit unsuruna dönerek ağızlarını açarlar. Avlayacağı hayavlanları tedirgin eder ve direk ısırma yöntemi ile yakalarlar. Bu yılan ince yapılı bir yılandır. Beslenme seçenekleri arasında kurbağalar ve kertenkeleler vardır.
- Kırmızı kuyruklu yeşil sıçan yılanı: bu yılanın diğer adı mısır yılanı olarak bilinmektedir. Doğanın renklerini almış olan bu yılan güneydoğu Asya'da yaşayan ince türde bir yılandır. Uç kısmında kalın ve güçlü pulları vardır. Özelikleri sayesinde kolayca ağaçlara tırmanabilirler. Bu yılan çeşidi ağaçlar üzerinde yaşayan ve küçük memeliler ile beslenen bir hayvandır.
- Beyaz dudaklı yeşil ağaç engereği: bu yılan türü genel olarak ağaçların üzerinde dinlenerek vaktini geçiren yılanlardır. Taki ağaç memelilerinden birisinin onun olduğu yere gelerek hata yapmasına kadar. Bir şimşek gibi fırlar ve direk yutarlar. Bir diğer adı ya da lakabı sessiz katildir. Engerek türünden yılanlar oldukları için çok fazla hareketli yılanlar değillerdir.
- Yeşil mamba: bu yılanın boyu üç metreye kadar uzayabilir. Dört metreye kadar uzayan kara mambanın türünden gelen yeşil mamba, besin kaynağı olarak kuşları ve sincapları tercih eder. Yeşil mambanın saldırı durumundaki ilk tepkisi kaçma şeklindedir. Genellikle ağaçların üzerinde yaşayan yeşil mamba yılanları ağaçlara gelen kuş ve sincaplar ile beslendiğinden ağaçtan yere inmezler. Yerleşim alanları Afrika'nın yeşil alanlarıdır.
- Yeşil ağaç pitonu: bu yılan piton türünden gelen ve Yeni Gine, Endonezya adaları, gibi yerlerde yaşamlarını sürdürürler. Yetişkinlerinin ortalama boyları iki yüz santimetreye kadar ulaşabilir. Yılanın pulları arasındaki oyuklar ısı algılayıcı olarak işlev görürler. Yeşil piton yılanları yılanlar aleminin en tehlikeli yılanları arasında yer alır. Bu yeşil piton yılandaki agresiflik genelde yavrularında olan bir durumdur.
